บทความ

ใบอนุญาตเครื่องหมายการค้าให้กับผู้รับอนุญาตที่ไม่ได้ตรวจสอบ

นอกเหนือจากการใช้เครื่องหมายการค้าเพื่อทำการตลาดผลิตภัณฑ์หรือบริการของตนเองแล้ว บางครั้งเจ้าของเครื่องหมายการค้าจะอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้าของตนกับหน่วยงานอื่นเพื่อแลกกับค่าธรรมเนียม นี่อาจเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ที่มีความสามารถในการผลิตผลิตภัณฑ์ในปริมาณมาก เจ้าของเครื่องหมายการค้าบางคนอาจไม่ทราบว่าพวกเขาไม่สามารถอนุญาตเครื่องหมายการค้าและไว้วางใจให้ผู้อนุญาตใช้งานได้อย่างถูกต้อง พวกเขาจำเป็นต้องตรวจสอบการกระทำของผู้รับอนุญาตที่เกี่ยวข้องกับเครื่องหมายการค้า เพื่อให้มั่นใจว่าผลิตภัณฑ์หรือบริการที่จัดหาโดยผู้รับอนุญาตเป็นไปตามมาตรฐานคุณภาพที่เหมาะสม

หากคุณไม่ตรวจสอบผู้รับใบอนุญาต สิ่งนี้เรียกว่าใบอนุญาต เจ้าของเครื่องหมายการค้าอาจสูญเสียสิทธิ์ในเครื่องหมายการค้าของตนหากผลิตภัณฑ์หรือบริการของผู้รับอนุญาตไม่ผ่านมาตรฐานคุณภาพ สิ่งนี้อาจดูรุนแรงเกินควร แต่จุดประสงค์ของกฎคือเพื่อปกป้องผู้บริโภค

ใบอนุญาตเปล่า = เครื่องหมายการค้าที่อนุญาตให้บุคคลที่สามไม่ได้รับการควบคุมหรือตรวจสอบคุณภาพโดยเจ้าของเครื่องหมายการค้า

เหตุผลในการห้ามใช้ใบอนุญาต

เครื่องหมายการค้ามีไว้เพื่อแจ้งให้ผู้บริโภคทราบเกี่ยวกับแหล่งที่มาของผลิตภัณฑ์ ผู้บริโภคพึ่งพาพวกเขาในการซื้อสินค้า เนื่องจากพวกเขาไว้วางใจบริษัทที่วางเครื่องหมายบางอย่างบนผลิตภัณฑ์เพื่อให้ตรงตามมาตรฐานที่เกี่ยวข้องกับเครื่องหมาย ผู้คนมีความเข้าใจในคุณภาพที่พวกเขาคาดหวังได้เมื่อเห็นโลโก้หรือสัญลักษณ์อื่นๆ บนผลิตภัณฑ์ ดังนั้น แม้ว่ากฎหมายเครื่องหมายการค้าจะปกป้องเจ้าของเครื่องหมายบางอย่าง แต่ก็ปกป้องผู้บริโภคจากการตัดสินใจที่ผิดพลาดโดยอาศัยข้อมูลที่ไม่ถูกต้องหรือไม่สมบูรณ์

หากบริษัทให้ใบอนุญาตเครื่องหมายการค้าแก่บริษัทที่ผลิตผลิตภัณฑ์ที่คล้ายคลึงกันแต่ด้อยคุณภาพ ผู้บริโภคมักจะสันนิษฐานว่าผลิตภัณฑ์ของผู้รับใบอนุญาตจะตรงตามมาตรฐานของเจ้าของเครื่องหมายการค้า พวกเขาจะประหลาดใจอย่างไม่เป็นสุขหากซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้รับใบอนุญาตเพราะผลิตภัณฑ์นั้นไม่เป็นไปตามที่คาดไว้ (ในบางกรณีอาจส่งผลต่อสุขภาพด้วยซ้ำ)

การไม่ตรวจสอบการใช้เครื่องหมายการค้าของคุณ ส่งผลให้มูลค่าของเครื่องหมายการค้าในตลาดซื้อขายลดลง ไม่มีความหมายเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องอีกต่อไป บางครั้งสิ่งนี้เรียกว่า “การละทิ้ง” ของเครื่องหมายการค้า เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาการละทิ้ง เจ้าของเครื่องหมายการค้ามักจะรวมข้อกำหนดในข้อตกลงใบอนุญาตที่กำหนดให้ผู้รับอนุญาตต้องส่งตัวอย่างผลิตภัณฑ์ที่วางตลาดภายใต้เครื่องหมายการค้าไปยังเจ้าของเครื่องหมายการค้าเป็นระยะๆ

การปกป้องผู้บริโภค

การห้ามใช้ใบอนุญาตเปล่าจะปกป้องผู้บริโภค ซึ่งไม่สามารถตรวจสอบได้ว่ามีการใช้เครื่องหมายการค้าเพื่อหลอกลวงหรือไม่ก่อนที่จะซื้อผลิตภัณฑ์หรือบริการ

การยกเลิกเครื่องหมายการค้าตามใบอนุญาต

เมื่อบริษัทไวน์แห่งหนึ่งล้มเหลวในการตรวจสอบบริษัทที่ได้รับอนุญาตให้ใช้เครื่องหมายการค้า ศาลสามารถยกเลิกสิทธิ์ในเครื่องหมายการค้า ซึ่งเป็นบทเรียนที่เจ้าของธุรกิจขนาดเล็กสามารถเรียนรู้ได้ โดยทั่วไป หากเจ้าของเครื่องหมายการค้าไม่สามารถควบคุมผู้รับอนุญาต หรือไม่ได้จัดให้มีการกำกับดูแลในข้อตกลงการให้สิทธิ์ ศาลจะพบว่าเครื่องหมายการค้านั้นถูกละทิ้งเพราะเป็นการอนุญาตเปล่า

นอกเหนือจากการรับตัวอย่างจากบริษัทที่คุณได้อนุญาตเครื่องหมายการค้าของคุณแล้ว คุณจะต้องได้รับรายงานจากผู้อนุญาตเกี่ยวกับประเภทของผลิตภัณฑ์ที่จำหน่ายด้วยเครื่องหมายการค้าของคุณ คุณควรทราบและอนุมัติลักษณะการใช้เครื่องหมายการค้าเพื่อให้แน่ใจว่าสอดคล้องกับมาตรฐานที่เกี่ยวข้อง

ทั้งนี้หากใครมีความสงสัยเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ เครื่องหมายการค้า หรือทรัพย์สินทางปัญญาอื่นๆ หรือต้องการขอคำปรึกษาเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา สามารถติดต่อสอบถามเข้ามาได้ ทั้งทางช่องทางไลน์และโทรศัพท์กับเรา TGC Thailand ได้ ซึ่งเป็นช่องทางที่ทั้งง่ายและสะดวก